Gert en Annie waren twee heel gewone mensen die leefden en werkten op hun boerderij op het platteland ergens in de Achterhoek. Kinderen hadden ze niet, maar ze hadden een groot hart voor de mensen in hun omgeving. Toen begon de Tweede Wereldoorlog in 1940. Niet veel later, woonden op de boerderij van Gert en Annie, 7 jonge onderduikers. Joodse kinderen die vanaf die tijd doorgingen als hun eigen kinderen. Zo hebben 3 lange oorlogsjaren veel Joodse kinderen via de boerderij van Gert en Annie een veilige schuilplaats gevonden. Tot de winter van 1944 aanbrak. Na een tip van een plaatselijke NSB-er valt de Duitse Gestapo in een donkere nacht de boerderij binnen. Gert en Annie kunnen de soldaten nog net lang genoeg ophouden zodat 5 van de 7 aanwezige kinderen weten te ontsnappen. Zij en 2 kinderen worden helaas gearresteerd. Twee weken later, op een koude en verlaten heide, staan Gert en Annie samen met vier andere verzetshelden voor hun zelf gegraven graf. Nog een keer kijken ze omhoog naar de hemel. Met de naam van Jezus hun Redder en Verlosser op hun lippen. Dan klinken zes schoten.. Nog voor hun lichamen de koude grond raken schieten engelen toe om hun zielen bij Jezus te brengen.
Groter dan de liefde in leven en sterven van Gert en Annie voor hun Joodse kinderen, is Jezus liefde voor jou en mij. Uren hangt hij al aan het kruis van Golgotha. Hij is bespot, geslagen en veracht. Tijdens drie lange en donkere uren moest Hij alleen door deze hel. Hij droeg de straf die ons de vrede brengt. Totdat het moment aanbrak waarop Hij riep, Het is volbracht! Vader in Uw handen beveel Ik Mijn Geest.
Zo lief had God de wereld. Zo lief heeft Jezus ons. Zodat Hij nu aan jou deze vraag kan stellen.
Petrus (of hoe je naam ook is) heb je Mij lief?
Uit de bundel Dichter bij Jezus
