Johannes 19:30
Toen Jezus dan de zure wijn genomen
had, zei Hij: Het is volbracht! En Hij boog
het hoofd en gaf de geest.
Voor de kust van Italië, bij het dorp San Fruttuoso, staat een heel bijzonder beeld. Het beeld heet “Christ of the Abyss”. Nu is een beeld van Jezus op zichzelf niet zo bijzonder. Er staan miljoenen beelden van Christus over heel de wereld. In kerken, in kapelletjes, op kerktorens. Er staan kruizen wijzend naar Hem op de hoge bergtoppen in bijvoorbeeld Oostenrijk en Zwitserland. In Rio de Janeiro in Brazilië staat een meters hoog beeld van Jezus boven de stad op een berg. Wat maakt dit beeld in
Italië zo bijzonder? Het heet “Christus van de afgrond”. Het staat namelijk op de zeebodem voor de kust. Om precies te zijn zeventien meter onder water. Christus met de armen smekend omhoog geheven in ontferming. Werkelijk ontroerend, zoek de beelden er maar eens bij via Google. Christus
van de afgrond. Zo diep wilde Jezus zinken in de duisternis van de nacht voor ons. Sindsdien is er geen dal te diep, en geen weg te donker of Christus is daar! Een beeld om te onthouden als bemoediging. Als jij wegzinkt in een oceaan van ellende en verdriet, zie je opeens het gezicht van
Jezus verschijnen in het water. Zijn armen heft Hij omhoog in ontferming om je te dragen. Terwijl Hij het uitroept: “Het is volbracht!” Wij gebruiken drie woorden. Toen Jezus aan het kruis hing en voor de laatste keer sprak gebruikte Hij slechts één woord. Tetelesthai! Het Griekse woord voor “Het is volbracht”.
Wat is er volbracht? Drie dingen. Jezus heeft nu de Schrift volbracht. Alles wat de profeten hebben gesproken, is nu uitgekomen. Jezus heeft de opdracht van Zijn Vader volbracht. De Heere God kan nu in Zijn Zoon mensen vergeven in liefde. Als laatste heeft Jezus het lijden volbracht.
Wat was het een zware weg. Heel Zijn leven, maar vooral deze laatste dag. De boze woorden, de slagen, de weg naar het kruis en de uren van verschrikkelijke pijn aan het kruis. Wat een lijden. Jezus heeft de toorn van Gods oordeel over Zich heen voelen komen. Wij zullen nooit precies
weten wat daar heeft plaatsgevonden tussen Vader en Zoon. Maar het was ontzagwekkend en peilloos diep. Geen mens kan ooit nog zeggen dat zijn of haar lijden zo diep is, of Jezus is er geweest. Hij heeft er een boodschap geschreven. Dat is Tetelesthai! Een triomfantelijke uitroep
van overwinning. Zoals een sporter juicht als hij de finish als eerste bereikt. Gehaald! Volbracht! Voor iedereen die in geloof tot Hem komt is dit woord een ticket tot het eeuwig leven. Heel de wereld mag het horen. En Zijn stem echoot nog steeds. De weg is weer open!
Het bergdorp Hemelhoog was maar via één weg te bereiken. Deze weg was de levensader voor de inwoners. Via deze weg kwam een aantal keer per week voedsel en voorraad voor het dorp. De weg lag tussen twee steile berghellingen in. Het was voor de inwoners verboden om op de hellingen langs de weg te komen vanwege instortingsgevaar. Nu was er een man in het dorp, zijn naam was Zondeval. Hij ging toch de hellingen op omdat daar bomen groeiden met heerlijke vruchten.
Terwijl hij aan het plukken was rolden er stenen naar beneden. Zo ontstond een lawine van stenen die ook grote rotsblokken meenam. Het kwam allemaal beneden op de weg terecht. Er ontstond een
ondoordringbare muur van steen. Het dorp was nu afgesloten van het leven. Er was niemand in het dorp die dit kon oplossen. Een Man uit een naburig land hoorde van de trieste situatie in het dorp. Zijn naam was Kostbare Hoeksteen. Hij had een bedrijf wat gespecialiseerd was in het verwijderen van grote rotsen en stond bekend als Redder en Verlosser van mensen in nood. De Man ging op reis en aan de slag om de weg vrij te maken. Op dat moment waren Zondeval en zijn vrienden opnieuw
vruchten aan het plukken boven op de hellingen. Ze moesten toch eten, en de weg was toch al dicht, dachten ze. Precies op het moment dat Kostbare Hoeksteen het laatste rotsblok verwijderde rolde er een grote steen door Zondeval naar beneden. Het raakte Kostbare Hoeksteen op
Zijn hoofd. Hij stierf ter plekke. De weg was vrij. Het dorp weer bereikbaar. Kostbare Hoeksteen gaf Zijn leven voor de inwoners. Zijn laatste woorden waren: “Het is volbracht”.
Deze overdenking is een van de 100 overdenkingen uit mijn boek de 100 mooiste Bijbelverzen
