HET WONDER VAN HET DORRE GRASVELDJE
Bij ons huisje op vakantie lag een klein grasveldje. Door de aanhoudende droogte was er geen groen gras meer te zien. Alleen maar dorre, bruine sprietjes. Toen kwam er eindelijk een dag regen. En het dorre grasveldje maakte in een paar uur een wonderlijke transformatie door. Overal kwamen prachtige groene grassprietjes tevoorschijn. Het veldje kreeg weer kleur! Toch waren er ook nog kale plekken zichtbaar. Met meer regen en tijd zullen ook deze kale plekken weer vol groeien met gras. Over een tijdje zal alles weer groen zijn en stralen in eenvoud.
Is zo ook niet het leven door genade van een christen? Door onze zonden zijn we dor als droog gras. Reddeloos verloren in eigen kracht. Maar Christus vergeeft onze schuld. Aan het kruis schonk Hij vol liefde vergeving en genade. Ons geestelijke grasveldje kan door het geloof in Hem weer groen worden. Door de Heilige Geest schenkt hij stromen van zegen. Milde regen die ons overdekt. Door het geloof komen geestelijke grassprietjes naar boven. Liefde, geduld, zachtmoedigheid, getuigen van Hem. Toch zijn we in dit leven niet volmaakt. Er zijn nog kale plekken zichtbaar. De strijd met onze zonden blijft. In Christus zullen we eenmaal volmaakt zijn. We zullen stralen als de zon en nooit meer dor worden.
Welzalig hij, die al zijn kracht
En hulp alleen van U verwacht,
Die kiest de welgebaande wegen;
Steekt hen de hete middagzon
In ‘t moerbeidal, Gij zijt hun bron,
En stort op hen een milden regen,
Een regen, die hen overdekt,
Verkwikt, en hun tot zegen strekt.
Psalm 84:3
Meer overdenkingen kun je lezen in mijn boeken, bijvoorbeeld in Troost bij lijden
