In het zwembad waar ik regelmatig baantjes zwem komt vaak een groep gehandicapte vrienden onder begeleiding zwemmen. Wat een plezier deze mensen iedere week opnieuw hebben bij het zwemmen is met geen pen te beschrijven. Pure vreugde om een zo hoog mogelijk bommetje te maken. Iedere keer opnieuw. Deze vreugde zie je ook terug bij de concerten van de Jostiband. Prachtig om te zien hoe deze muzikale vrienden de klanken echt beleven. Daar kunnen wij zoveel van leren. Genieten. Echte en pure vreugde bij de dingen die we doen.
Het is zo intens verdrietig dat we in een land en wereld leven waar voor gehandicapte mensen eigenlijk geen plaats meer is. In ziekenhuizen krijgen ouders regelmatig het advies voor een abortus als afwijkingen geconstateerd worden. Net zo verdrietig overigens dat abortus ook op grote schaal bij gezonde kindjes plaats vindt. Onze gehandicapte vrienden hebben alle reden om bedroefd zijn. En soms zijn ze dit ook, want ze kunnen het leven zo intens aanvoelen. Ze hebben hinder van beperkingen en handicaps. Het leven gaat voor hen niet vanzelfsprekend. Bij veel zaken moeten ze geholpen worden. Wat zijn ze echt, puur en vaak vrolijk. Wat leren ze ons veel op het gebied van vreugde, blij zijn en genieten van kleine dingen.
Ieder mens, hoe ook geschapen, heeft recht op een bestaan. Ieder mens heeft hier op aarde te maken met beperkingen. Handicaps, fysieke ongemakken, ziektes en stoornissen, noem maar op. Het is zeker dat lijden in ons leven voor zal komen. Ieder mens is door God geschapen. Het leven begint niet bij geboorte, maar al vanaf het allerprilste begin. Ieder mens is geliefd en gewenst door onze God. Laten we vandaag en alle dagen deze stem laten horen!
