Wat kan het stormen in je leven. Zoals het buiten tekeer gaat in een storm. Keiharde tegenwind en tegenspoed. Het verlies en gemis van een geliefde doet je wankelen. Een ziekte slaat de grond weg onder al je zekerheden. Je vecht tegen de angst en paniek, de depressie in je hoofd. Soms kan het lijden zo zwaar zijn, dat we kromgebogen van gebrokenheid door het leven gaan. Zoals de bomen buigen in de wind.
Het kan zo zwaar tekeer gaan in je leven dat je bezwijken moet. Net als de bomen die vallen in een storm. Daar lig je, hulpeloos en verloren. Maar kijk eens goed naar deze zinnen uit Psalm 138. Wat een bemoediging schenkt God ons hierin. Hij zegt het vandaag en iedere dag van ons leven. Als jij door tegenspoed bezwijken moet. Geef ik je leven. Ik ben altijd bij je, juist in de stormen van het leven!
Ook als wij sterven mogen we ons vasthouden aan deze belofte. Als mijn broze, zwakke lichaam sterven gaat, dan juist dan ontvangen we in geloof nieuw leven. Een leven ver voorbij de storm.
Dan ga ik op tot Gods altaren
Naar God, mijn God, de bron van vreugd
Dan zal ik, juichend, stem en snaren
Ten roem van Zijn goedheid paren
Die, na kortstondig ongeneugt
Mij eindeloos verheugt.
